tag:blogger.com,1999:blog-6794941926782159143.post801257324407470636..comments2024-03-02T13:04:22.166+01:00Comments on Kraina chwilowego zapomnienia: Portret rodzinyMarzena Zarzyckahttp://www.blogger.com/profile/05009667713686913776noreply@blogger.comBlogger4125tag:blogger.com,1999:blog-6794941926782159143.post-45641517605615654952014-01-27T20:47:03.009+01:002014-01-27T20:47:03.009+01:00No właśnie, skrajny ekshibicjonizm, brakowało mi t...No właśnie, skrajny ekshibicjonizm, brakowało mi tego określenia - dzięki, Tamaryszku :) <br /><br />Co do humoru - mam wrażenie, że większość współczesnych pisarzy rosyjskich sili się, by ukazać rosyjską rzeczywistość w krzywym zwierciadle tzn. jest źle, tragicznie, ale pośmiejmy się z tego. Może to spuścizna Czechowa, Zoszczenki, może taka maniera pisania... Ja w każdym razie już tego nie chcę. <br /><br />Wyobraź sobie, że miesiąc temu miałam oficjalnie pożegnać się z blogiem ;) Brakuje godzin w dobie, są inne inspiracje. Ale... tak mi strasznie szkoda zrobiło się tego miejsca i ludzi tu poznanych, że przeczekałam decyzję i coś skrobnęłam :) Książek przeczytałam w czasie nieobecności wiele, jest o czym pisać. Będę się tu uzewnętrzniać (bez ekshibicjonistycznych zapędów, chyba), ale jak często - nie wiem.... Dziękuję za odwiedziny :)Marzena Zarzyckahttps://www.blogger.com/profile/05009667713686913776noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6794941926782159143.post-53634275242171150502014-01-26T18:24:46.804+01:002014-01-26T18:24:46.804+01:00Ciekawy jest sam temat rodzinnych toksyn. Te autob...Ciekawy jest sam temat rodzinnych toksyn. Te autobiograficzne konteksty są ekshibicjonistyczne. Rzeczywiście, mogą zniechęcać, budzić podejrzliwość. Jaka była inna opcja? Ucieczka w literaturę. Fikcja poparta autopsją. Bez ambicji dokumentalnych.<br /><br />Typowy rosyjski humor? Czyli jaki?<br />Czytane w oryginale?! <br />No nareszcie! Odtrąbmy powrót. Przerwy już wszystkie wykorzystane. ;)<br />Pozdrawiam :)tamaryszekhttp://tamaryszek.wordpress.com/noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6794941926782159143.post-46999807903561819472014-01-18T21:08:37.892+01:002014-01-18T21:08:37.892+01:00A ja się cieszę, że ktoś czekał ;)
Trójka za to, ...A ja się cieszę, że ktoś czekał ;) <br />Trójka za to, że liczyłam na coś zupełnie innego, bardziej mrocznego, pochłaniającego bez reszty, nie dającego odsapnąć. A książka niestety dłużyła mi się w nieskończoność. Współcześni pisarze rosyjscy chyba nie potrafią pisać po prostu, bez dozy czarnego humoru, ironii, sarkazmu, paraboli... Chyba mi się to przejadło albo zwyczajnie w rosyjskiej literaturze wolę klasykę. Emocje były, bo temat rodzic-dziecko zawsze dotyka mnie w najczulsze miejsce. Ale przeczytaj, przekonaj się na własnej skórze. Książka ma raczej dobre opinie.<br /><br />Pozdrawiam i dziękuję za jakże ważny, bo pierwszy po dłuuugiej przerwie komentarz :)Marzena Zarzyckahttps://www.blogger.com/profile/05009667713686913776noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6794941926782159143.post-25372051930524445772014-01-18T16:27:51.024+01:002014-01-18T16:27:51.024+01:00jak można marnować życie dziecku? na miliardy spos...jak można marnować życie dziecku? na miliardy sposobów i bynajmniej nie trzeba apodyktycznej babki, skupionej na sobie matki czy ojczyma... to straszne, ale dzieci zawsze mają o coś pretensje do rodziców, większe lub mniejsze. zachęciłaś mnie swoją recenzją i to bardzo mimo, że dałaś książce tylko 3, poruszyła ona w Tobie emocje - dla mnie to się właśnie liczy w sztuce :) pozdrawiam serdecznie i cieszę się, że wróciłaś :)gwiezdnahttps://www.blogger.com/profile/17319591894990058633noreply@blogger.com